Samica gibona już w Chorzowie!
29.05.2019
Jesienią 2017r. oddany został do użytku nowy budynek dla gibonów. Na nowego mieszkańca nie musiał długo czekać.
Już 27 października, z zoo w Zurychu przyjechał 8-letni samiec gibona czapnika o imieniu Jantan. Samiec czuł się dobrze w nowym domu, doskwierała mu jedynie samotność. Wiosną 2018r. do Jantana miała dołączyć towarzyszka życia. Sprowadzenie samicy, mimo wcześniejszych zapewnień, okazało się być bardzo trudnym zadaniem. Mimo piętrzących się problemów jednak się udało - 28.05.2019r. do Jantana dołączyła samica!
Samica gibona czapnika o imieniu Walli pochodzi z ogrodu zoologicznego w Schwerin w Niemczech.
Od samca odróżnia ją ubarwienie. Jej sierść jest żółtobrązowa a na głowie tworzy ciemną "czapkę", której gatunek zawdzięcza swoją nazwę. Zanim gibony się poznają, czeka je jeszcze 6 tygodni rozłąki. Samica musi przejść niezbędny okres kwarantanny. W tym czasie zamieszka we wnętrzu budynku gibonów a zwiedzający będą mogli obserwować ja przez szybę ekspozycyjną.
Samiec przeniósł się na ten czas na wyspę, gdzie ma do dyspozycji konstrukcje do wspinania oraz ocieplone budki, w których może się schować jeśli zrobi się chłodniej. Po 6 tygodniach gibony będzie można połączyć - wspólnie będą mogły korzystać zarówno z wnętrza budynku, jak i zewnętrznej wyspy. Mamy nadzieję, że przypadną sobie do gustu i niebawem doczekamy się ich potomstwa.
Dlaczego akurat gibony czapniki?
To zagrożony wyginięciem gatunek, który, spotkać można tylko na niewielkim obszarze Kambodży, Laosu i Tajlandii. Obecnie na wolności żyje zaledwie 47 tys. osobników. zwierzęta te zamieszkują gęste lasy, gdzie przebywają głównie w koronach drzew. Są to zwierzęta silnie terytorialne, jednak rzadko dochodzi miedzy nimi do prawdziwych walk o terytorium. Są to najmniejsze z małp człekokształtnych - osiągają 40-60cm długości ciała. Gibony są zdecydowanie najlepiej przystosowanymi do nadrzewnego trybu życia małpami człekokształtnymi. Poruszają się za pomocą ruchów brachiacyjnych (zwisając huśtają się i przeskakują z drzewa na drzewo, przekładając długie ręce). Umiejętność tą zawdzięczają specjalnej budowie nadgarstka. Z drzew schodzą bardzo rzadko, głownie w poszukiwaniu pożywienia. Potrafią się wtedy poruszać w pozycji wyprostowanej, na dwóch nogach. Ich pokarm stanowią przede wszystkim rośliny -owoce, liście i pąki, a także żywica.
Wszystkie gibony wpisane zostały do Czerwonej Księgi Gatunków Zagrożonych oraz objęte konwencją CITES. Główną przyczyną ich zagrożenia jest wycinka lasów i degradacja ich naturalnego środowiska. Zagrożenie stanowią również polowania - dla lokalnych społeczności gibony stanowią źródło mięsa.
Już 27 października, z zoo w Zurychu przyjechał 8-letni samiec gibona czapnika o imieniu Jantan. Samiec czuł się dobrze w nowym domu, doskwierała mu jedynie samotność. Wiosną 2018r. do Jantana miała dołączyć towarzyszka życia. Sprowadzenie samicy, mimo wcześniejszych zapewnień, okazało się być bardzo trudnym zadaniem. Mimo piętrzących się problemów jednak się udało - 28.05.2019r. do Jantana dołączyła samica!
Samica gibona czapnika o imieniu Walli pochodzi z ogrodu zoologicznego w Schwerin w Niemczech.
Od samca odróżnia ją ubarwienie. Jej sierść jest żółtobrązowa a na głowie tworzy ciemną "czapkę", której gatunek zawdzięcza swoją nazwę. Zanim gibony się poznają, czeka je jeszcze 6 tygodni rozłąki. Samica musi przejść niezbędny okres kwarantanny. W tym czasie zamieszka we wnętrzu budynku gibonów a zwiedzający będą mogli obserwować ja przez szybę ekspozycyjną.
Samiec przeniósł się na ten czas na wyspę, gdzie ma do dyspozycji konstrukcje do wspinania oraz ocieplone budki, w których może się schować jeśli zrobi się chłodniej. Po 6 tygodniach gibony będzie można połączyć - wspólnie będą mogły korzystać zarówno z wnętrza budynku, jak i zewnętrznej wyspy. Mamy nadzieję, że przypadną sobie do gustu i niebawem doczekamy się ich potomstwa.
Dlaczego akurat gibony czapniki?
To zagrożony wyginięciem gatunek, który, spotkać można tylko na niewielkim obszarze Kambodży, Laosu i Tajlandii. Obecnie na wolności żyje zaledwie 47 tys. osobników. zwierzęta te zamieszkują gęste lasy, gdzie przebywają głównie w koronach drzew. Są to zwierzęta silnie terytorialne, jednak rzadko dochodzi miedzy nimi do prawdziwych walk o terytorium. Są to najmniejsze z małp człekokształtnych - osiągają 40-60cm długości ciała. Gibony są zdecydowanie najlepiej przystosowanymi do nadrzewnego trybu życia małpami człekokształtnymi. Poruszają się za pomocą ruchów brachiacyjnych (zwisając huśtają się i przeskakują z drzewa na drzewo, przekładając długie ręce). Umiejętność tą zawdzięczają specjalnej budowie nadgarstka. Z drzew schodzą bardzo rzadko, głownie w poszukiwaniu pożywienia. Potrafią się wtedy poruszać w pozycji wyprostowanej, na dwóch nogach. Ich pokarm stanowią przede wszystkim rośliny -owoce, liście i pąki, a także żywica.
Wszystkie gibony wpisane zostały do Czerwonej Księgi Gatunków Zagrożonych oraz objęte konwencją CITES. Główną przyczyną ich zagrożenia jest wycinka lasów i degradacja ich naturalnego środowiska. Zagrożenie stanowią również polowania - dla lokalnych społeczności gibony stanowią źródło mięsa.
 |  |
