Gęś tybetańska (Anser indicus), zwana też indyjską to średniej wielkości ptak należący do grupy blaszkodziobych i zamieszkujący środkową Azję. Lęgi odbywa na Wyżynie Tybetańskiej, zaś jej zimowiska znajdują się na obszarze północnych Indii, w Nepalu i Pakistanie.
W czasie wędrówek gęsi tybetańskie przelatują nad Himalajami na wysokości ponad 10 000 m. Środowiskiem życia tych ptaków są trawiaste i wilgotne tereny na obszarach górskich. Trwałe pary tworzą się w czasie lotu. Samiec zbliża się do potencjalnej partnerki i razem wykonują podniebne akrobacje. Gniazdo zakładane jest na ziemi lub na półkach skalnych, czasami wykorzystywane są też opuszczone gniazda innych ptaków, zlokalizowane na drzewach. Gatunek gniazduje w mniejszych grupach lub w koloniach, często w sąsiedztwie myszołowa mongolskiego.
Podstawę diety stanowi roślinność lądowa, trawa, nasiona i jagody.
Jedną z typowych cech ssaków jest 7 kręgów szyjnych. W południowoamerykańskiej dżungli żyje jednak zwierzę, które może mieć nawet 8-9 kręgów w szyjnym odcinku kręgosłupa - jest to leniwiec.