Gatunek drapieżnego ssaka z rodziny kotowatych (Felidae) zamieszkujący Amerykę od Kanady po Patagonię (w wielu regionach Ameryki Północnej została wytępiona). Przyjmuje się, że jest to ssak o najwiekszym zasięgu występowania na zachodniej półkuli.
Puma jest jednym z większych przedstawicieli kotowatych. Długość jej ciała mieści się w przedziale 1-2m, z czego 50-60 cm stanowi masywny ogon. Waga 30-120kg, przy czym samice są mniejsze i lżejsze od samców. Sierść krótka, zabarwienie jednolite (płowożółte, szarobrązowe, żółtobrązowe). Młode osobniki mają na futrze cętki, które zanikają w czasie dojrzewania.

Pumy zamieszkują okolice górzyste, pokryte lasem, ale występują także na stepach i pustyniach (Pustynia Patagońska).

Jak wszystkie koty, jest drapieżnikiem. Jej głównym pożywieniem są ssaki od reniferów, łosi i innych zwierząt kopytnych po ostronosy, małpy, szopy, skunksy itp. Czasami chwyta także ptaki, w tym drób, oraz ryby. Zdarza się również, ze porywa wieksze zwierzeta gospodarskie, czym naraża się na przesladowania ze strony człowieka.
Koty te są samotnikami, polują w pojedynkę, atakując ofiarę z zaskoczenia. Aktywne są nocą, w dzień odpoczywają w ukryciu. Są to zwierzęta szybkie i skoczne – potrafią skoczyć z miejsca na odległość 6 m.

Pumy rozmnażają się przez cały rok, ciąża trwa około 3 miesięcy, a w miocie jest od1 do 6 młodych, którymi opiekuje się samica.

Głównymi zagrożeniami dla tego gatunku są: utrata i fragmentacja siedlisk oraz kurczenie się naturalnej bazy pokarmowej, prowadzące do konfliktów z człowiekiem. W Czerwonej Księdze Zwierząt puma sklasyfikowana została jako gatunek o mniejszym ryzyku wymarcia. Chroniona jest Konwencją Waszyngtońską.