Bernikla białolica (Branta leucopsis) to przedstawiciel rzędu blaszkodziobych, występujący na Grenlandii i innych wyspach leżących na Oceanie Arktycznym oraz w północnej części Atlantyku, należących do Norwegii i Rosji. Czasem spotykana jest także na wyspach Morza Bałtyckiego. Jest ptakiem wędrownym - zimę spędza w Skandynawii, na wybrzeżach Zatoki Biskajskiej lub na Półwyspie Iberyjskim. Podczas przelotów bernikla jest widywana również w Polsce. Gatunek ten zasiedla skaliste obszary tundry w pobliżu wybrzeża morskiego, a także jeziora i rzeki.

Są monogamiczne, łączą się w pary na całe życie. Samica buduje gniazdo, zwykle na krawędziach klifów, aby uchronić je przed drapieżnikami. Składa 4-5 jaj i wysiaduje je około 25 dni. W tym czasie samiec zajmuje się ochroną gniazda. Pisklęta usamodzielniają się po 40-45 dniach.

Bernikla białolica żywi się różnorodną roślinnością lądową. W czasie zimowania zjada również mięczaki i skorupiaki morskie.

Żyje w koloniach, również z innymi ptakami morskimi.