Błyszczak niebieskouchy (Lamprotornis chloropterus) należy do rzędu wróblowych. Występuje w środkowej i południowej Afryce. Środowiskiem jego życia są różnego rodzaju tereny leśne; spotykany bywa też w buszu i na sawannach.
Boki oraz spód ciała tego ptaka są niebiesko-fioletowe. Tęczówka żółta, przez oko przebiega czarna pręga połyskująca na niebiesko. Dziób i nogi są czarne.
Żywi się owocami, nektarem i owadami (m.in. termitami, chrząszczami, gąsienicami). Żeruje zarówno na drzewach, jak i na ziemi.
Jest towarzyski i często tworzy duże stada. W okresie rozrodczym błyszczaki przebywają w parach. Gniazdo zakładane jest w dziuplach drzew, wyściełane suchą trawą, piórami i liśćmi.
Hipopotamy najbliżej spokrewnione są ze świniami, natomiast największe lądowe ssaki - słonie to bliscy krewniacy niewielkich afrykańskich zwierząt - góralków oraz mrównika.