Gibon czapnik (Hylobates pileatus) to jedyny przedstawiciel małp człekokształtnych w naszym zoo. Gatunek zamieszkuje lasy południowo-wschodniej Tajlandii oraz niewielkie obszary na terenie Laosu i Kambodży.

Wyraźnie widoczny jest dymorfizm płciowy – umaszczenie dojrzałych samców jest jednolicie czarne, w przeciwieństwie do samic, które poza czarną "czapką" na głowie są żółtobrązowe. „Czapce” tej czapniki zawdzięczają swoją polską nazwę. Długość ciała dorosłego osobnika niezależnie od płci waha się od 45 do 65 cm, a masa ciała od 4 do 8 kg. 

Dieta gibonów składa się przede wszystkim z owoców, młodych liści, żywicy i pąków, rzadziej zjadają owady.

Gibony większość czasu spędzają na drzewach, przemieszczają się za pomocą tzw. brachiacji. Potrafią jednym skokiem pokonać odległość 9 m. To samo drzewo jest legowiskiem nie dłużej niż przez dwie kolejne noce. Gibony są silnie terytorialne, a przy tym monogamiczne - tworzą małe grupy rodzinne, złożone z pary rodzicielskiej i potomstwa. Ciąża trwa od 6 do 7,5 miesiąca, samica rodzi jedno młode, które pozostaje z matką do około 2 roku życia.

Gatunek uznany został za zagrożony wyginięciem (status zagrożenia wg IUCN: EN) i objęty z tego powodu Konwencją Waszyngtońską (CITES) oraz europejskim programem Hodowlanym (EEP).