Mandryl (Mandrillus sphinx) to ssak z rzędu naczelnych, występujący w zachodniej Afryce (Kamerun, Gabon, Kongo). Jest jednym z najbarwniejszych współczesnych gatunków, a także największą małpą zwierzokształtną.
Osiąga około 80 cm wysokości, cechuje go duża głowa, zwarta budowa ciała i krótki, skierowany w górę ogon. Ma wydłużony pysk z silnymi zębami. U samca pysk oraz modzele siedzeniowe są czerwono i niebiesko ubarwione. Samica jest bardziej brązowa i mniej kontrastowo ubarwiona.
Mandryl jest wszystkożerny. Zjada owoce, nasiona, kłącza, grzyby, owady, mięczaki oraz małe kręgowce.
Porusza się zazwyczaj na czterech kończynach. Prowadzi naziemny tryb życia, na drzewa wchodzi nocą i w razie niebezpieczeństwa. Dużą część czasu poświęca na pielęgnację włosów. Żyje w stadach, które liczą nawet 100 osobników i żerują na rozległych terytoriach. W przypadku, kiedy jedzenia jest mniej, stada dzielą się na mniejsze haremy. Osobniki w stadzie komunikują się wydając charakterystyczny odgłos chrząkania.
Dostępność pożywienia warunkuje również czas trwania okresu rozrodczego. Po około 8 miesiącach ciąży samica rodzi 1 młode, które najpierw nosi przyczepione do brzucha, a później na grzbiecie. Inne samice ze stada często też biorą udział w opiece nad młodymi osobnikami.
Żyje do 45 lat. Jest gatunkiem narażonym na wyginięcie (status VU) wg IUCN, a odpowiadają za to przekształcanie środowiska naturalnego oraz polowania, głównie dla mięsa. Gatunek chroniony jest Konwencją Waszyngtońską (CITES), zaś dla osobników żyjących w ogrodach zoologicznych prowadzona jest Europejska Księga Rodowodowa (ESB).