Ptasznik czerwonokolanowy (Brachypelma smithi) - gatunek pająka zamieszkujący półpustynie i sawanny Meksyku.
Ciało dorosłych osobników osiąga długość 6-7 cm bez odnóży. Są to bardzo ładnie ubarwione pająki. Tarczka grzbietowa jest czarna z perłową obwódką. Również czarny odwłok pokryty jest perłowymi włoskami. Na odnóżach widoczne są pomarańczowe plamki. Gatunek długowieczny, samice dożywają 20 lat, samce żyją do 2 lat po ostatniej wylince.
Żyje w jamach zajętych po innych zwierzętach albo wykopanych przez siebie.
Żywi się głównie bezkręgowcami, czasem także drobnymi jaszczurkami i gryzoniami. Jak wszystkie ptaszniki, nie używa w tym celu pajęczyny polegając na swojej sile i zębach jadowych. Zaniepokojony przyjmuje postawę obronną*, atakuje, ucieka, ale często wyczesuje włoski z odwłoka**.
Zapłodnienie jest wewnętrzne i odbywa się przy pomocy tzw. bulbusów, struktur na nogogłaszczkach*** samca. Samice rzadko atakują partnerów. W ciągu kilku tygodni od kopulacji, samica tworzy kokon. Po około 7-8 miesiącach wykluwa się od 200 do 600 młodych.
Gatunek pozyskiwany z natury przez kolekcjonerów i hodowców.
Został objęty ochroną CITES, a IUCN przyznał mu kategorię NT - bliski zagrożenia (ang. near threatened).
* odchyla ciało i podnosi nogogłaszczki oraz pierwszą parę odnóży do góry prezentując także zęby jadowe, z tej pozycji może zaatakować uderzając i kąsając.
** zachowanie charakterystyczne tylko dla ptaszników tzw Nowego Świata, czyli Ameryki Północnej, Środkowej i Południowej. Polega na wyczesaniu drażniących włosków z odwłoka za pomocą tylnych odnóży. Włoski unoszą się w powietrzu i mogą podrażnić lub uszkodzić oczy i układ oddechowy.
*** (odnóża między zębami jadowymi a pierwszą odnóży krocznych).