Surykatka (Suricata suricatta) to charakterystyczny, niewielki ssak z rzędu drapieżnych, występujący w południowej Afryce, głównie na Pustyni Kalahari. Zamieszkuje suche, otwarte równiny, na terenach trawiastych kopie nory, na terenach skalistych korzysta ze szczelin skalnych.
Ciało surykatki jest długie i smukłe, długości od 25 do 35 cm, dodatkowo ogon ma długość około 25 cm. Wierzch ciała pokrywa szare futro z brązowymi pręgami. Pysk i policzki są jaśniejsze, wokół oczu widać ciemne obwódki. Ogon żółty z czarnym czubkiem.
Żywi się głównie owadami, ale dodatkowo zjada skorpiony, drobne gady, ptaki, ssaki, jaja a także podziemne części roślin.
Surykatka jest aktywna w ciągu dnia. Chętnie wygrzewa się na słońcu. Zachowania socjalne są w stadzie silnie rozwinięte. Gdy grupa żeruje, bawi się lub odpoczywa, na straży zawsze stoi kilka osobników. Czasem surykatki podejmują aktywną walkę z drapieżnikiem. Młode szkolą się w zakresie polowania na jadowite i niebezpieczne zwierzęta. W ciągu roku samica może urodzić do trzech miotów, w każdym zazwyczaj po 2-3 młode.
W Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych posiada status LC - gatunek mniejszej troski.