Gęś garbonosa (Anser cygnoides) w stanie dzikim występuje w Mongolii i wschodniej części Rosji; ponadto rozpowszechniona jest na całym świecie jako ptak hodowlany. Ptak ten zamieszkuje stepy oraz górskie doliny. Zawsze przebywa blisko jezior, stawów, rzek czy mokradeł.
Jest roślinożerna, żywi się głównie trawami i turzycami.
Samce walczą ze sobą o samice, dopóki jeden z nich nie podda się i nie ucieknie. W okresie lęgowym łączą się w monogamiczne pary, nie wiadomo jednak czy pary te są ze sobą całe życie. Gniazdo zakładają bezpośrednio na ziemi; budowane jest ono z gałązek, siana, słomy i piór. Samica składa 5-6 jaj. Pisklęta stają się samodzielne w 12 tygodniu życia.
Pomimo tego, że jako udomowiony w X wieku n.e. ptak hodowlany, gęś garbonosa jest dość liczna, to jednak jej naturalne, dzikie populacje stale maleją. Przyczyną spadku ich liczebności są polowania oraz degradacja zajmowanych przez nie siedlisk.
Sowy posiadają umiejętność wykonywania obrotów głową w zakresie 270 stopni. Rekompensują sobie w ten sposób stosunkowo niewielką ruchliwość oczu w oczodołach i tym samym ograniczony kąt widzenia.