Agama błotna (Physignathus cocincinus) to niewielkich rozmiarów gad występujący na terenach południowej i południowo-wschodniej Azji, od Indii przez Chiny i Birmę do Tajlandii, Wietnamu, Laosu i Kambodży. Środowiskiem życia agamy błotnej są zarówno nizinne, jak i wyżynne obszary leśne w pobliżu słodkich jezior, rzek i strumieni.
Charakterystycznymi cechami są zielono-oliwkowe ubarwienie, szeroka głowa i „grzebień” biegnący wzdłuż ciała od czubka głowy, aż po nasadę ogona. Samce są większe od samic, a ich długość ciała może dochodzić do 1 metra.
W skład jej diety wchodzą różnego rodzaju bezkręgowce; około 20% diety stanowią owoce.
Wykazuje aktywność dzienną i jest gatunkiem raczej nadrzewnym. Większość dnia spędza wygrzewając się na gałęziach. Gdy poczuje się zagrożona, ucieka do wody, w której nie dość, że świetnie pływa, to jeszcze może wytrwać w zanurzeniu do 25 minut.
Z innymi osobnikami komunikuje się poprzez kiwanie głową i machanie przednią łapą (jest to tzw. waving). Jest terytorialna.
Kategoria zagrożenia wg IUCN: VU (narażona na wyginięcie).