Puchacz (Bubo bubo) to jedna z największych sów na świecie. Występuje na terenie prawie całej Europy, środkowej Azji oraz na skrajnie północnych obszarach Afryki. Środowiskiem życia tego ptaka są trudno dostępne lasy, z którymi sąsiadują tereny otwarte.

Pożywienie puchacza jest bardzo zróżnicowane - zjada ssaki (np. myszy, wiewiórki, jeże) oraz ptaki (np. wrony, kuropatwy i łyski).

Większą część dnia spędza ukryty w koronach drzew, a aktywny staje się po zmierzchu, jednakże gdy jest mało pożywienia, poluje także w dzień. Prowadzi bardzo skryty tryb życia. Aktywnie broni swojego terytorium przed innymi sowami. Żyje samotnie przez cały rok z wyjątkiem okresu rozrodczego, kiedy to łączy się w pary. Do jednego lęgu rocznie przystępuje zazwyczaj w opuszczonych dużych gniazdach innych ptaków, rzadziej we wnęce skalnej lub na ziemi.

W Polsce w promieniu 500 m wokół gniazda puchacza obowiązuje strefa ochronna. W ostatniej dekadzie XX wieku odnotowano wyraźny wzrost liczebności względem poprzednich dziesięcioleci. Obecnie przyjmuje się, że krajowa populacja lęgowa liczy około 270 par. Przez kilka lat śląskie zoo uczestniczyło w programie reintrodukcji puchacza na wyspie Wolin - wyklute u nas ptaki zasilały populację zamieszkującą tamtejszy park narodowy.