Ptasznik czerwonoodwłokowy (Brachypelma vagans) – występuje na terenie Ameryki Środkowej, głównie w Meksyku, ale spotykany jest również w Belize i Gwatemali.

Ciało dorosłej samicy około 7 cm (mierząc od szczękoczułek do końca odwłoka, bez odnóży); samce są mniejsze. Pająk ten zawdzięcza swą nazwę rdzawoczerwonym włoskom pokrywającym jego czarny odwłok. Czarne są również głowotułów oraz odnóża tego pająka.

Jego środowisko stanowią głównie trapikalne i subtropikalne wilgotne lasy liściaste, chociaż czasami spotykany bywa także w środowisku przekształconym przez człowieka, np. w zaroślach i na obszarach pokrytych karłowatą roślinnością. Żyje w jamach zajętych po innych zwierzętach albo wykopanych przez siebie. Wokół kryjówki często rozkłada gęstą sieć, która zapobiega zawaleniom ścian, ale także, przekazując drgania, informuje o zbliżaniu się niebezpieczeństwa lub potencjalnej ofiary. Żywi się głównie bezkręgowcami, czasem także drobnymi jaszczurkami i gryzoniami. Jak wszystkie ptaszniki, nie używa w tym celu pajęczyny polegając na swojej sile i zębach jadowych. Zaniepokojony przyjmuje postawę obronną*, atakuje, ucieka, ale często wyczesuje włoski z odwłoka**.

Zapłodnienie jest wewnętrzne i odbywa się przy pomocy tzw. bulbusów, struktur na nogogłaszczkach*** samca. Po około miesiącu do trzech od kopulacji samica tworzy kokon. Rozwój jest prosty; po około dwóch miesiącach wykluwa się do 300 młodych. Samica osiąga dojrzałość po 13-14 wylinkach (2-3 lata) i dożywa do 20 lat, a samce po 10-12 wylinkach (1,5-2 lata) i giną po około roku od ostatniej wylinki.

Zagrożeniem dla tego gatunku jest przede wszystkim handel w celach hodowlanych oraz niszczenie środowiska naturalnego.
 
Gatunek objęty ochroną CITES.
 

* odchyla ciało i podnosi nogogłaszczki oraz pierwszą parę odnóży do góry prezentując także zęby jadowe, z tej pozycji może zaatakować uderzając i kąsając.
** zachowanie charakterystyczne tylko dla ptaszników tzw Nowego Świata, czyli Ameryki Północnej, Środkowej i Południowej. Polega na wyczesaniu drażniących włosków z odwłoka za pomocą tylnych odnóży. Włoski unoszą się w powietrzu i mogą podrażnić lub uszkodzić oczy i układ oddechowy.
*** odnóża między zębami jadowymi a pierwszą parą odnóży krocznych.