Nhandu colloratovillosus (Nhandu coloratovillosus) - gatunek ptasznika spotykany w wilgotnych lasach równikowych Brazylii. Żyje samotnie. Żywi się drobnymi bezkręgowcami.
Typowy ptasznik naziemny, szukający schronienia w wilgotnych i zacienionych miejscach, a czasami w samodzielnie wykopanej norce.
Aktywny przez całą dobę, chociaż częściej widywany bywa po zmroku. Żywi się głównie bezkręgowcami, czasem także drobnymi jaszczurkami i gryzoniami. Jak wszystkie ptaszniki, nie używa w tym celu pajęczyny polegając na swojej sile i zębach jadowych. Zaniepokojony przyjmuje postawę obronną*, atakuje, ucieka, ale często wyczesuje włoski z odwłoka**.
Zapłodnienie jest wewnętrzne i odbywa się przy pomocy tzw. bulbusów, struktur na nogogłaszczkach*** samca. Samica tworzy kokon w czasie 2-5 miesięcy po kopulacji. Średnio zawiera on 800 - 1000 jaj. Po około miesiącu wykluwa się z jaj pierwsze pokolenie nimf. Po kilkunastu kolejnych dniach wykluwają się nimfy II. Po następnym miesiącu pojawiają się małe, w pełni wykształcone pająki.
* odchyla ciało i podnosi nogogłaszczki oraz pierwszą parę odnóży do góry prezentując także zęby jadowe, z tej pozycji może zaatakować uderzając i kąsając.
** zachowanie charakterystyczne tylko dla ptaszników tzw Nowego Świata, czyli Ameryki Północnej, Środkowej i Południowej. Polega na wyczesaniu drażniących włosków z odwłoka za pomocą tylnych odnóży. Włoski unoszą się w powietrzu i mogą podrażnić lub uszkodzić oczy i układ oddechowy.
*** (odnóża między zębami jadowymi a pierwszą odnóży krocznych).
Współcześnie żyje jeszcze 5 podgatunków tygrysa: bengalski, indochiński, sumatrzański, syberyjski i południowochiński. Trzy inne podgatunki, tygrys irański, jawajski i balijski, wymarły ostatecznie w latach 40 XX wieku.