Żółw lamparci (Stigmochelys pardalis) -  występuje na sawannach i suchych, ciernistych obszarach południowo-wschodniej Afryki. Nie toleruje zimnych i wilgotnych siedlisk.
 

Jest to jeden z największych żółwi na świecie, jego długość ciała waha się w granicach 30-70 cm, a masa ciała może wynosić 15-54 kg.  Samica najczęściej jest większa od samca. Kremowy lub brązowy pancerz pokryty jest licznymi cętkami i plamami, które są charakterystyczne dla danego osobnika. W naturalnym środowisku takie ubarwienie stanowi doskonały kamuflaż. Powierzchnia pancerza może być wyboista, przypominająca „piramidy”. Głowa, ogon i kończyny zazwyczaj są w kolorze brązowym.
 

Jest roślinożerny, najchętniej zjada trawy, zioła i sukulenty. 
 

Aktywny w ciągu dnia, w czasie upałów szuka schronienia w gęstszej roślinności. Gdy czuje się zagrożony, szybkim ruchem wciąga głowę i kończyny do skorupy, co powoduje wypychanie powietrza z płuc i wytworzenie charakterystycznego odgłosu syczenia.
 

Żółw lamparci osiąga dojrzałość płciową w wieku 12-15 lat. W okresie godowym samiec rywalizuje o samicę z innymi samcami. Po kopulacji samica wykopuje gniazdo w ziemi, w którym składa od 5 do 30 jaj. Ich inkubacja zależy od temperatury i trwa od 8 do 15 miesięcy.
 

Liczebność populacji tego żółwia maleje, w wielu krajach afrykańskich jest łapany w celach konsumpcyjnych, na handel lub do produkcji tradycyjnych leków. Uważany jest za szkodnika upraw, dlatego wielu rolników zabija napotkane na swoich polach osobniki. Objęty jest ochroną Konwencji Waszyngtońskiej (CITES), według IUCN gatunek ten nosi status LC (mniejszej troski).