Sitatunga (Tragelaphus spekii) jest jednym z przedstawicieli afrykańskich antylop. Gatunek ten zamieszkuje Afrykę Centralną i Południową (od Gambii i Etiopii na północy po Angolę, Namibię i Botswanę na południu).
Jej środowiskiem życia są tereny bagniste, podmokłe lasy równikowe i wilgotne doliny rzek. Sitatunga jest ściśle związana ze środowiskiem wodnym. Budowa racic sprawia, że zwierzęta te niepewnie poruszają się po twardym podłożu. Doskonale za to pływają; w wodzie spędzają najgorętsze godziny dnia oraz chronią się w razie zagrożenia, wystawiając ponad powierzchnię wody jedynie nozdrza.
Żywią się roślinnością wodną i bagienną, liśćmi, gałązkami i owocami drzew oraz krzewów. Aktywne są zarówno w dzień, jak i w nocy.
Największym problemem tego gatunku jest osuszanie terenów podmokłych, choć cierpi on także z powodu polowań dla mięsa i skór. Dla osobników zamieszkujących europejskie ogrody zoologiczne prowadzona jest księga rodowodowa (ESB). Sitatungi w śląskim zoo rozmnażają się regularnie.