Sowa śnieżna (Bubo scandiacus) występuje na obszarach wokół Bieguna Północnego (wybrzeża Alaski, północnej Kanady, Grenlandii, Skandynawii, Rosji itp.). Jej środowiskiem życia jest tundra. W czasie zimy migruje w kierunku południowym, gdzie jej pojawy są nieregularne i nierównomierne, uzależnione głównie od obfitości jedzenia na danym terenie.

W skład jej diety wchodzą przede wszystkim lemingi i inne drobne gryzonie, lecz w latach ubogich w gryzonie znaczną część jej diety stanowią także ptaki.

Żyje samotnie i jest terytorialna. Inaczej niż większość sów, sowa śnieżna wykazuje aktywność zwłaszcza w ciągu dnia. Z racji braku drzew gniazdo zakłada na ziemi; ma ono kształt płytkiego, niczym nie wysłanego zagłębienia.

Sowa śnieżna bywa zabijana przez ludzi dla mięsa oraz trofeów myśliwskich. Chroniona jest Konwencją Waszyngtońską (CITES).