Paw indyjski (Pavo cristatus) jest przedstawicielem ptaków grzebiących, pochodzącym pierwotnie z Indii, Sri Lanki i Pakistanu, gdzie zamieszkuje świetliste lasy tropikalne i nadrzeczne zarośla. Obecnie, jako ptak ozdobny często spotykany jest w parkach, ogrodach i prywatnych hodowlach na całym świecie. Jak większość kuraków, charakteryzuje się wyraźnym dymorfizmem płciowym.

Jest wszystkożerny - zjada zarówno nasiona i jagody, jak również bezkręgowce i drobne kręgowce, w tym jadowite węże.

Tworzy haremy, w których na jednego samca przypada zwykle do 5 samic. Jest jednym z najwcześniej udomowionych ptaków ozdobnych; znany był już w Starożytnym Egipcie. W Indiach doceniany jest za tępienie jadowitych węży i skorpionów, a także za ostrzeganie ludności przed niebezpieczeństwem, które sygnalizuje głośnym krzykiem.