Żuraw koroniasty (Balearica regulorum) znany rownież pod nazwą Koronnik szary, występuje w Afryce na południe od Sahary, gdzie spotykany jest na sawannach i innych suchych obszarach trawiastych, położonych w pobliżu zbiorników wodnych.

Jest wszystkożerny - zjada owady, dżdżownice, małe kręgowce, np. jaszczurki, a także nasiona.

Aktywny jest w ciągu dnia. W poszukiwaniu wody lub pożywienia czasem podejmuje krótsze lub dłuższe wędrówki. Jak wszystkie żurawie, jest monogamiczny - tworzy trwałe pary, a więź między samcem i samicą podtrzymywana jest poza okresem lęgowym m.in. poprzez wzajemne czyszczenie piór oraz różnego rodzaju „tańce”. W okresie rozrodczym staje się terytorialny.

Liczebność populacji tego gatunku spada głównie na skutek kurczenia się naturalnych terenów podmokłych, wypalania traw, stosowania pestycydów, wybierania jaj i nielegalnych polowań. Klasyfikowany jest jako gatunek narażony na wyginięcie. Podlega ochronie zgodnie z Konwencją Waszyngtońską CITES.