Świnia rzeczna (Potamochoerus porcus) - zwana również dzikanem rzecznym, występuje w środkowej i zachodniej Afryce, a także na Madagaskarze. Jej siedliskiem są lasy, zarośla, tereny podmokłe, stepy i sawanny.
Osiąga długość ciała do 1,5 m i nawet 0,9 m wysokości w kłębie. Jej masa ciała waha się od 40 do 130 kg. Zarówno samiec, jak i samica posiada dwie pary kłów. Jej cechą charakterystyczną są długie pasma sierści na końcach uszu. Umaszczona jest zazwyczaj w odcieniach brązu, czerni lub czerwieni. Na grzbiecie, ma białą linię biegnącą wzdłuż kręgosłupa
Jest zdecydowanie wszystkożerna - zjada korzonki, owoce, nasiona, roślinność wodną, bezkręgowce, małe kręgowce, ptasie jaja oraz padlinę.
Jest gatunkiem stadnym. Żyje w małych stadach, liczących od 3 do 11 osobników, które podlegają dominującemu samcowi. Aktywna głównie nocą. Dnie spędza ukryta w norach.
Osiąga dojrzałość płciową w wieku około trzech lat. Okres rozrodczy trwa od września do kwietnia. Locha buduje z traw duże gniazdo, w którym po około 4-miesięcznej ciąży rodzi się 1-6 młodych. Potomstwem opiekują się oboje rodzice.