Ślepowron (Nycticorax nycticorax) to gatunek szeroko rozprzestrzeniony - zamieszkuje wszystkie kontynenty z wyjątkiem Australii, Antarktyki i Dalekiej Północy. Środowiskiem jego życia są silnie zarośnięte obrzeża wód słodkich i słonych. Populacje euroazjatyckie i północnoamerykańskie są wędrowne - na zimę wędrują na południe.
Pożywieniem ślepowrona są różne zwierzęta wodne, głównie ryby.
W przeciwieństwie do innych czapli aktywny jest przede wszystkim nocą - z tego powodu zwany jest lokalnie czaplą nocną.
Jego głos przypomina krakanie kruka. Gniazduje kolonijnie na drzewach i krzewach.
W naszym kraju od początku lat 90. minionego stulecia ma miejsce silny wzrost liczebności par lęgowych tego ptaka, tzn. z około 100 par przystępujących do lęgów wtedy, mamy obecnie ponad 500 par, niemal wyłącznie gnieżdżących się w dolinie górnej Wisły - z tego powodu gatunek stał się symbolem Ziemi Oświęcimskiej. Ślepowron objęty jest w Polsce ścisłą ochroną gatunkową.
Najdłuższym dziobem w stosunku do długości ciała może pochwalić się koliber mieczodziobek. Ptak ten mierzy do 13,5 cm, z czego około 10,5 cm przypada na dziób.