Bielik (Haliaeetus albicilla) to duży ptak z rzędu szponiastych, z rodziny jastrzębiowatych. Występuje w północnej części wschodniej i środkowej Europy, w północnej Azji oraz na wschodnich wybrzeżach Grenlandii. W Polsce jest nielicznym ptakiem lęgowym; widywany jest głównie na północy i zachodzie kraju. Zamieszkuje większe lasy ze starymi drzewami, okolice zbiorników wodnych lub wybrzeża morskie.

Żywi się głównie rybami; poza tym poluje czasami na ptaki (m.in. kaczki, łyski, perkozy), zające lub gryzonie. W razie niedostatecznej ilości pokarmu zjada padlinę.

Jest gatunkiem częściowo osiadłym. Żyje do 40 lat.

Głównymi zagrożeniami, z jakimi borykają się bieliki są zanieczyszczenia środowiska, utrata siedlisk naturalnych oraz prześladowania ze strony człowieka. W Polsce ptak ten objęty jest ochroną gatunkową, a dodatkowo w promieniu 500 m od jego gniazda obowiązuje strefa ochronna. Chroniony jest ponadto przepisami Konwencji Waszyngtońskiej, zaś dla osobników żyjących w ogrodach zoologicznych prowadzona jest Europejska Księga Rodowodowa (ESB).