Emu (Dromaius novaehollandiae) jest nielotnym ptakiem z rzędu kazuarowatych, uważanym za drugiego po strusiu pod względem wielkości. Występuje na obszarze niemal całej Australii, poza obszarami porośniętymi lasem deszczowym. Żyje m. in. w lasach eukaliptusowych, na obszarach trawiastych oraz na stepach porośniętych drzewami i krzewami.

Może osiągać od 150 do 190 cm wysokości i od 30 do 55 kg masy ciała, samica jest nieznacznie większa od samca. Emu ma długie, nieopierzone nogi zakończone trzema palcami oraz brązowe pióra na całym ciele, z wyjątkiem boków głowy i szyi, które są pokryte szaroniebieską nieopierzoną skórą.

Emu jest ptakiem wszystkożernym - zjada nasiona, owoce i owady. Czasem niszczy uprawy, dlatego bywa tępiony przez farmerów jako szkodnik.

Prowadzi wędrowny i oportunistyczny tryb życia; w poszukiwaniu pożywienia odbywa dalekie wędrówki. Gdy biegnie odpowiednim tempem bardzo wolno się męczy. Na krótkich odcinkach może biec z prędkością 50 km/h.

Gniazdo buduje samiec. Jest to zagłębienie w ziemi, wysłane trawą, korą i liśćmi. Samiec również wysiaduje jaja oraz wodzi pisklęta.

W Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych Emu jest określony jako gatunek mniejszej troski (kategoria LC).