Bizon leśny (Bison bison) to jedno z największych zwierząt Ameryki Północnej. Zamieszkuje rzadkie lasy, głównie na górskich terenach Alaski oraz północno-zachodniej Kanady.
Masa ciała bizona wynosi od 800 do 1000 kg, przy czym samce są nieco większe od samic. Kłąb (najwyższy punkt na ciele) znajduje się przed jego kończynami piersiowymi. Bizon leśny w przeciwieństwie do bizona preriowego, ma większe rogi, ciemniejsze umaszczenie oraz krótsze włosy na kończynach piersiowych i brodzie.
Żywi się głównie trawą, zjada także żołędzie i korę drzew. Aktywny jest rano i wieczorem. Jest gatunkiem osiadłym. Chętnie ociera się o ulubione drzewa oraz tarza w miękkim podłożu, np. w piasku.
Zimą osobniki tego gatunku tworzą osobne stada samców i osobne samic z młodymi. W okresie godowym, który przypada na lato, stada łączą się w jedno, a stare samce prowadzą ze sobą rytualne walki o samice. Stado może liczyć od czterech do kilkudziesięciu osobników. Po około 10 miesiącach ciąży samica rodzi najczęściej jedno młode.
Pod koniec XIX w. bizony leśne były na skraju wymarcia. W Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych gatunek ten posiada status NT - bliski zagrożenia wyginięciem.