Milu (Elaphurus davidianus) zwany bywa również jeleniem Ojca Dawida i należy do ssaków parzystokopytnych. W warunkach naturalnych gatunek ten zamieszkiwał najprawdopodobniej północne i środkowe Chiny. Obecnie ma status zwierzęcia wymarłego w naturze (kategoria Ew wg IUCN). Już na przełomie XIX i XX w. na wolności nie pozostał przy życiu ani jeden żywy osobnik. Ocalało zaledwie kilkanaście sztuk, przekazanych wcześniej do kilku ogrodów zoologicznych w Europie. To właśnie z nich odbudowano populację, która liczy obecnie ponad 2000 osobników. Zakończona sukcesem hodowla milu umożliwiła jego introdukcję w Europie, Ameryce i Nowej Zelandii, a co za tym idzie przetrwanie gatunku.
Milu lubi obszary bagniste z wysoką trawą i trzciną. Żywi się głównie trawą, lubi też różne rośliny wodne. Jak u innych jeleniowatych, samiec jest większy od samicy i posiada poroże, które co roku zrzuca na przełomie grudnia i stycznia. Jest aktywny w ciągu dnia. Lubi brodzić w wodzie.
Przed okresem rozrodczym samce dołączają do stada samic. Po trwającej około 9 miesięcy ciąży samica rodzi 1 lub 2 młode. W okresie niekorzystnych warunków środowiskowych może wystąpić diapauza (okresowe zahamowanie rozwoju zarodka w macicy matki).