Ohar (Tadorna tadorna) występuje na terenie Eurazji (wybrzeża mórz: Północnego, Bałtyku i Śródziemnego oraz pas od Morza Czarnego do wschodnich Chin). Środowiskiem życia tej kaczki są morskie wybrzeża oraz piaszczyste brzegi słonych jezior z rzadką, wydmową roślinnością.

Z wyjątkiem najbardziej zachodnich i południowych populacji jest to ptak wędrowny. Zimuje w południowo-zachodniej Europie, północnej Afryce, Azji Centralnej oraz na Subkontynencie Indyjskim. W lecie, na okres pierzenia, wielkie stada tych ptaków zbierają się na wybrzeżach Morza Północnego, pomiędzy ujściem Łaby i Wezery.

W skład diety ohara wchodzą drobne bezkręgowce oraz rośliny - głównie wodorosty. Żeruje na lądzie lub na płytkiej wodzie; nurkować potrafią tylko pisklęta.

Gniazdo, niekiedy oddalone od wody nawet o 3 km, zakładane jest w wykopanej przez samicę norze, lub w norze opuszczonej przez inne zwierzęta, np. króliki, borsuki lub lisy. Rozległe nory zajmuje niekiedy kilka samic; zdarzają się również gniazda na powierzchni ziemi, pod krzewami, w dziuplach lub w opuszczonych chatach.

W Polsce jest to skrajnie nieliczny ptak lęgowy, spotykany głównie na wybrzeżu. W okresie wędrówek pojawia w całym kraju. Przypadki zimowania znane są głównie z głębi Polski.

Ohar został objęty ochroną gatunkową.