Ibis czczony (Threskiornis aethiopicus) jest przedstawicielem rodziny ibisów. Jego zasięg geograficzny obejmuje znaczną część Afryki na południe od Sahary, a także Madagaskar oraz Irak. Zamieszkuje brzegi rzek i strumieni oraz wybrzeża morskie W ciągu roku podejmuje wędrówki, na lęgowiskach pojawia się w porze deszczowej.
Żeruje w wodzie, jak i na suchym lądzie. Jego pokarm stanowią ryby, płazy, owady (głównie szarańcza) oraz inne bezkręgowce.
Gnieździ się kolonijnie na drzewach, skałach lub na ziemi w roślinności bagiennej. Przystępuje do lęgów także na terenach zurbanizowanych.
Jego nazwa gatunkowa nawiązuje do czci, jaką ptak ten darzony był przez starożytnych Egipcjan. Uważano go za ptaka świętego, gdyż pojawiał się licznie w okresach wzrostu poziomu wody w Nilu - jego obecność uznawana była w związku z tym za dobry omen. Z tamtych czasów pochodzą liczne malowidła naskalne przedstawiające ibisa czczonego, tradycyjnie utożsamianego z bogiem Thotem - patronem mądrości, wynalazcą kalendarza, liczb i hieroglifów.
Od lat na terenie Egiptu ibis czczony już nie występuje.
Sokoła wędrownego uważa się za najszybciej latającego ptaka. W czasie polowania, w locie nurkującym jest on w stanie rozwinąć prędkość nawet 300 km/h. Niestety tylko ok. 20% jego pikowań kończy się sukcesem.