Śląski Ogród Zoologiczny
Nasze zwierzęta
Nasze zwierzęta
Kot argentyński
Kot argentyński (Leopardus geoffroyi) - gatunek występujący w południowej części Ameryki Południowej, w górach dochodzi do wysokości 3000 – 3500 m n.p.m. Spotykany na pampie oraz na innych, otwartych terenach, porośniętych trawami, krzewami i nielicznymi drzewami.
Dorosłe osobniki tego gatunku osiągają wielkość kota domowego, przy czym samce są zwykle większe od samic, podobnie jak osobniki zamieszkujące południowe obszary zasięgu są większe niż te z północny. Grzbiet w kolorze od szarego do żółto-brązowego z licznymi czarnymi plamkami. Spód ciała wyraźnie jaśniejszy. Na ogonie, łapach oraz policzkach widoczne są czarne prążki. Na ciemnych uszach z kolei widoczne są białe plamki.
Żywi się drobnymi gryzoniami, gadami, płazami, owadami, a czasem także rybami.
Jest aktywny nocą. Przez większość czasu przebywa na ziemi. Jak zdecydowana większość kotów - prowadzi samotniczy tryb życia. Zauważono u niego zachowanie nietypowe dla kotów, zdarza się, że patrolując okolicę, kot argentyński staje na tylnych łapach i podpiera się ogonem, przybierając w ten sposób pozycję typową dla surykatek lub piesków preriowych.
Okres rozrodczy zaczyna się w październiku i trwa do marca. W tym czasie samice kilkukrotnie wchodzą w ruję w blisko miesięcznych odstępach. Ruja trwa 12 dni. Po około dwumiesięcznej ciąży rodzi się od 1 do 4 kociąt. Młode usamodzielniają się w wieku 8 miesięcy, zaś dojrzałość płciową osiągają w drugim roku życia. Najstarsze znane osobniki osiągały wiek 20 lat.
W przeszłości polowano na koty argentyńskie w celu pozyskania ich futer na sprzedaż. Obecnie najpoważniejszym dla nich zagrożeniem zdają się być przekształcenia środowiska naturalnego na obszarze ich występowania. Gatunek ten jest objęty ochroną CITES, podlega także programowi EEP.
Dorosłe osobniki tego gatunku osiągają wielkość kota domowego, przy czym samce są zwykle większe od samic, podobnie jak osobniki zamieszkujące południowe obszary zasięgu są większe niż te z północny. Grzbiet w kolorze od szarego do żółto-brązowego z licznymi czarnymi plamkami. Spód ciała wyraźnie jaśniejszy. Na ogonie, łapach oraz policzkach widoczne są czarne prążki. Na ciemnych uszach z kolei widoczne są białe plamki.
Żywi się drobnymi gryzoniami, gadami, płazami, owadami, a czasem także rybami.
Jest aktywny nocą. Przez większość czasu przebywa na ziemi. Jak zdecydowana większość kotów - prowadzi samotniczy tryb życia. Zauważono u niego zachowanie nietypowe dla kotów, zdarza się, że patrolując okolicę, kot argentyński staje na tylnych łapach i podpiera się ogonem, przybierając w ten sposób pozycję typową dla surykatek lub piesków preriowych.
Okres rozrodczy zaczyna się w październiku i trwa do marca. W tym czasie samice kilkukrotnie wchodzą w ruję w blisko miesięcznych odstępach. Ruja trwa 12 dni. Po około dwumiesięcznej ciąży rodzi się od 1 do 4 kociąt. Młode usamodzielniają się w wieku 8 miesięcy, zaś dojrzałość płciową osiągają w drugim roku życia. Najstarsze znane osobniki osiągały wiek 20 lat.
W przeszłości polowano na koty argentyńskie w celu pozyskania ich futer na sprzedaż. Obecnie najpoważniejszym dla nich zagrożeniem zdają się być przekształcenia środowiska naturalnego na obszarze ich występowania. Gatunek ten jest objęty ochroną CITES, podlega także programowi EEP.
Czy wiesz że
02.01.2020
No i nadeszła ta chwila! Kolejna edycja konkursu przeszła do historii.
Sprawdźmy, kto z Was poradził sobie w niej najlepiej.
Sprawdźmy, kto z Was poradził sobie w niej najlepiej.
Konkursy