Niedźwiedź brunatny (Ursus arctos) jest powszechnie znanym ssakiem z rzędu drapieżnych. Zamieszkuje górskie obszary Eurazji i Ameryki Północnej aż do Meksyku. W Polsce żyje głównie w Tatrach i Beskidach, najczęściej w Bieszczadach i Beskidzie Niskim.
Jest wszystkożerny - zjada rośliny (owoce, nasiona, a nawet trawę), grzyby oraz zwierzęta od bezkręgowców, poprzez ryby, aż po duże kopytne, na które poluje z zasadzki. Chętnie zjada również miód, ptasie jaja oraz padlinę. Najintensywniej żeruje jesienią, robiąc zapasy na zimę.
Aktywność wykazuje zarówno w dzień, jak i w nocy. Pomimo dużej masy ciała dość szybko biega, potrafi również pływać, a nawet wspinać się na drzewa. Zimą przygotowuje sobie legowisko, tzw. gawrę, w której zapada w sen zimowy, z którego może się jednak wybudzać. Niedźwiedzie są samotnikami. W pary łączą się tylko w czasie rui samicy. Młode na świat przychodzą w czasie zimy.
Niedźwiedź brunatny jest chroniony Konwencją Waszyngtońską (CITES), a dla osobników żyjących w zoo prowadzona jest Europejska Księga Rodowodowa. Głównymi zagrożeniami dla niedźwiedzi brunatnych są: stałe kurczenie się ich siedlisk naturalnych, izolacja przestrzenna niektórych populacji, a także konflikty z człowiekiem. Pomimo tego populacja niedźwiedzi w naszym kraju utrzymuje się na względnie stałym poziomie.