Śląski Ogród Zoologiczny
Nasze zwierzęta
Nasze zwierzęta
Niedźwiedź himalajski
Niedźwiedź himalajski (Ursus thibetanus) nazywany bywa również niedźwiedziem tybetańskim, a z powodu charakterystycznego „kołnierza” na piersiach - także księżycowym lub obrożnym. Występuje w Azji, od Afganistanu na zachodzie po Chiny i Półwysep Indochiński na wschodzie, przy czym jego zasięg jest nieciągły. Zamieszkuje głównie lasy na terenach górskich do 4700 m. n. p. m.
Ma długie czarno lub ciemnobrunatne futro. Specyficzną cechą są duże okrągłe uszy i grzywa w przedniej części ciała. Osiąga masę ciała do 200 kg, samica jest zwykle mniejsza i lżejsza.
W zależności od warunków środowiska żywi się roślinami (owoce, bambus) lub zwierzętami. Jesienią zazwyczaj zjada zwierzęta, dzięki którym gromadzi zapas tłuszczu na zimę. Bardzo lubi miód.
Jest aktywny zarówno w dzień jak i w nocy. Żyje samotnie. Potrafi wspinać się na drzewa oraz nieźle pływa.
Niedźwiedzie himalajskie są narażone na wyginięcie (kategoria VU wg IUCN). Podlegają ochronie CITES, a dla osobników żyjących w zoo prowadzona jest Europejska Księga Rodowodowa (ESB). Problemami, z jakimi musi mierzyć się ten gatunek, są przede wszystkim: utrata siedlisk naturalnych, a także polowanie dla mięsa, które uchodzi za przysmak w wielu regionach oraz żółci, mającej zastosowanie w medycynie Dalekiego Wschodu. W tamtych regionach uważa się, że żółć i woreczki żółciowe niedźwiedzi zmniejszają stany zapalne i obniżają gorączkę. Kłusownicy chwytają je i zakładają „niedźwiedzie farmy”, gdzie zwierzęta są głodzone aby ich organizmy produkowały więcej żółci. Brutalne traktowanie i przetrzymywanie niedźwiedzi jest krytykowane przez coraz większą rzeszę organizacji działających na rzecz praw zwierząt, mimo to silne lobby tradycjonalistów w Chinach opowiada się za dalszym stosowaniem niedźwiedziej żółci do produkcji leków.
Ma długie czarno lub ciemnobrunatne futro. Specyficzną cechą są duże okrągłe uszy i grzywa w przedniej części ciała. Osiąga masę ciała do 200 kg, samica jest zwykle mniejsza i lżejsza.
W zależności od warunków środowiska żywi się roślinami (owoce, bambus) lub zwierzętami. Jesienią zazwyczaj zjada zwierzęta, dzięki którym gromadzi zapas tłuszczu na zimę. Bardzo lubi miód.
Jest aktywny zarówno w dzień jak i w nocy. Żyje samotnie. Potrafi wspinać się na drzewa oraz nieźle pływa.
Niedźwiedzie himalajskie są narażone na wyginięcie (kategoria VU wg IUCN). Podlegają ochronie CITES, a dla osobników żyjących w zoo prowadzona jest Europejska Księga Rodowodowa (ESB). Problemami, z jakimi musi mierzyć się ten gatunek, są przede wszystkim: utrata siedlisk naturalnych, a także polowanie dla mięsa, które uchodzi za przysmak w wielu regionach oraz żółci, mającej zastosowanie w medycynie Dalekiego Wschodu. W tamtych regionach uważa się, że żółć i woreczki żółciowe niedźwiedzi zmniejszają stany zapalne i obniżają gorączkę. Kłusownicy chwytają je i zakładają „niedźwiedzie farmy”, gdzie zwierzęta są głodzone aby ich organizmy produkowały więcej żółci. Brutalne traktowanie i przetrzymywanie niedźwiedzi jest krytykowane przez coraz większą rzeszę organizacji działających na rzecz praw zwierząt, mimo to silne lobby tradycjonalistów w Chinach opowiada się za dalszym stosowaniem niedźwiedziej żółci do produkcji leków.
Czy wiesz że
02.01.2020
No i nadeszła ta chwila! Kolejna edycja konkursu przeszła do historii.
Sprawdźmy, kto z Was poradził sobie w niej najlepiej.
Sprawdźmy, kto z Was poradził sobie w niej najlepiej.
Konkursy