Śląski Ogród Zoologiczny
Nasze zwierzęta
Nasze zwierzęta
Mangaba czarna
Mangaba czarna (Lophocebus aterrimus) występuje w lasach deszczowych Afryki Centralnej (Demokratyczna Republika Konga, płn. Angola).
Jest to największa z mangab, ma smukłe ciało o długości około 70 cm i bardzo długi ogon (do 80 cm). Sierść jest miękka, czarna i matowa. Na głowie posiada charakterystyczny czub z długich włosów, a po bokach twarzy bokobrody.
Gatunek wszystkożerny - żywi się głównie orzechami, nasionami i owocami, ale równie chętnie zjada soczyste pędy roślin, bezkręgowce oraz drobne zwierzęta kręgowe.
Małpa ta żyje w stadach złożonych z kilkunastu osobników. Członkowie danej grupy porozumiewają się między sobą głównie za pomocą mimiki twarzy. Mangaba prowadzi nadrzewny tryb życia i rzadko schodzi na ziemię.
Po około 170 dniach ciąży samica rodzi zazwyczaj jedno młode, które pozostaje z nią przez 1,5 roku. Inni członkowie stada również biorą czynny udział w opiece nad młodymi. Po osiągnięciu dojrzałości płciowej młode samice pozostają w stadzie, natomiast samce zakładają własne grupy.
Głównym jej zagrożeniem są niekontrolowane polowania w celu pozyskania cenionego w granicach jej natiralnego zasięgu mięsa. Poważnym problemem jest także ciągłe kurczenie się lasów. Mangaba czarna jest gatunkiem bliskim zagrożenia, co oznacza, że posiada status NT. Podlega ochronie CITES. Dla tego gatunku prowadzona jest również Europejska Księga Rodowodowa (ESB).
Jest to największa z mangab, ma smukłe ciało o długości około 70 cm i bardzo długi ogon (do 80 cm). Sierść jest miękka, czarna i matowa. Na głowie posiada charakterystyczny czub z długich włosów, a po bokach twarzy bokobrody.
Gatunek wszystkożerny - żywi się głównie orzechami, nasionami i owocami, ale równie chętnie zjada soczyste pędy roślin, bezkręgowce oraz drobne zwierzęta kręgowe.
Małpa ta żyje w stadach złożonych z kilkunastu osobników. Członkowie danej grupy porozumiewają się między sobą głównie za pomocą mimiki twarzy. Mangaba prowadzi nadrzewny tryb życia i rzadko schodzi na ziemię.
Po około 170 dniach ciąży samica rodzi zazwyczaj jedno młode, które pozostaje z nią przez 1,5 roku. Inni członkowie stada również biorą czynny udział w opiece nad młodymi. Po osiągnięciu dojrzałości płciowej młode samice pozostają w stadzie, natomiast samce zakładają własne grupy.
Głównym jej zagrożeniem są niekontrolowane polowania w celu pozyskania cenionego w granicach jej natiralnego zasięgu mięsa. Poważnym problemem jest także ciągłe kurczenie się lasów. Mangaba czarna jest gatunkiem bliskim zagrożenia, co oznacza, że posiada status NT. Podlega ochronie CITES. Dla tego gatunku prowadzona jest również Europejska Księga Rodowodowa (ESB).
Czy wiesz że
02.01.2020
No i nadeszła ta chwila! Kolejna edycja konkursu przeszła do historii.
Sprawdźmy, kto z Was poradził sobie w niej najlepiej.
Sprawdźmy, kto z Was poradził sobie w niej najlepiej.
Konkursy