Wąż zbożowy (Pantherophis guttatus) występuje w środkowej i południowo-wschodniej części Ameryki Północnej. Jego ulubionym siedliskiem są różnego rodzaju zadrzewienia, pola uprawne oraz nieużytki.

Ma smukłe ciało, o długości 60-180 cm. Zazwyczaj jest pomarańczowy lub brązowo-żółty, z czerwonymi plamami  o czarnych krawędziach. Nie jest jadowity.

Jego pokarm stanowią gryzonie, płazy i jaszczurki; czasem chwyta też nietoperze i mniejsze ptaki lub zjada pozostawione bez opieki ptasie jaja.

Okres lęgowy trwa zazwyczaj od marca do maja. Samica składa 10-30 jaj, najczęściej w stosach gnijącej roślinności lub przy spróchniałych pniach drzew. Po około 60 dniach wykluwają się młode.

Nazwa tego węża jest pozostałością po czasach, kiedy powszechnie sądzono, że żywi się on zbożem. Gady te często obserwowane są bowiem w szopach i innych miejscach składowania zbóż - wabikiem na węża nie jest jednak samo zboże, lecz ucztujące w nim gryzonie.

W Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych posiada status LC - gatunek mniejszego ryzyka.