Tamaryna cesarska (Saguinus imperator) to niewielka małpa z grupy pazurkowców. Jej nazwa pochodzi od niemieckiego cesarza, Wilhelma II. Niegdyś ludzie zajmujący się wypychaniem zwierząt przedstawiali tamaryny cesarskie z wąsami wywiniętymi do góry, aby nadać im bardziej "szlachetnego" wyglądu. Taki wypchany okaz zobaczył szwajcarski zoolog Goeldi, który dla żartu dodał jej przydomek "cesarska". Występuje ona na rozległych obszarach Amazonii, na granicy Peru, Boliwii i północno-zachodniej Brazylii. Jej środowiskiem życia są tropikalne lasy równikowe.
W skład diety wchodzą owoce, kwiaty, nektar i soki roślinne. Głównym źródłem białek są owady, pająki i inne bezkręgowce; czasami zjada także małe kręgowce i ptasie jaja.
Aktywna jest w ciągu dnia. Żyje w zhierarchizowanych grupach złożonych z 2-8 osobników, czasami w sąsiedztwie innych gatunków tamaryn. Najważniejsza w grupie jest najstarsza samica.
Samica po około 140-145 dniach ciąży rodzi 1 lub 2 młode. Samiec również bierze udział w opiece nad potomstwem. Młode tamaryny cesarskie pozostają na grzbiecie rodziców do około 6-7 tygodnia, a karmione są przez matkę nawet do 3 miesiaca życia.
Głównym zagrożeniem dla tego gatunku jest postępujące zanikanie lasów. W ogrodach zoologicznych gatunek ten objęty został Europejskim Programem Hodowlanym (EEP). Podlega również ochronie CITES.