No i stało się! Kilka tygodni temu wystartowała kolejna edycja kampanii Europejskiego Stowarzyszenia Ogrodów Zoologicznych i Akwariów (EAZA) . Tym razem porusza ona problem ochrony dzikich, europejskich ssaków drapieżnych, a jej nazwa – „Parszywa dwunastka” – odnosi się do dwunastu wybranych, najciekawszych i najbardziej zagrożonych gatunków, które reprezentować mają cały rząd drapieżnych (Carnivora).

To pierwsza stricte europejska kampania, co daje nam szansę uwrażliwienia społeczeństwa na potrzeby naszej własnej przyrody. Gdy Europejczycy mówią bowiem o ochronie przyrody, na ogół mają na myśli głównie egzotyczne gatunki zamieszkujące odległe regiony ziemi, a zapominają o tym, że także tutaj, w Europie, nadal znajdują się cenne z przyrodniczego punktu widzenia obszary zamieszkiwane i zasiedlane przez wiele ciekawych, rzadkich i dlatego bardzo cennych przedstawicieli rodzimej fauny i flory, które – by przetrwać - także potrzebują naszej pomocy i uwagi.

Brak świadomości naszego własnego dziedzictwa naturalnego jest w obecnych czasach zrozumiały – ludzie, skoncentrowani na pracy i żyjący w ciągłym pośpiechu, nie mają czasu ani okazji, aby zwolnić, rozejrzeć się wokoło i dostrzec, że nie są tutaj sami. Że obok nich jest inne życie… Dzikie życie! Wciąż bowiem jeszcze można dostrzec różne ciekawe gatunki, w tym także zwierząt drapieżnych. Ich zadziwiająca zdolność przetrwania w tym zurbanizowanym, zanieczyszczonym świecie nie oznacza jednak, że nie ma żadnego problemu, gdyż wiele z nich to gatunki rzadkie, niejednokrotnie znajdujące się na granicy wymarcia. Ekspansja człowieka, a także nieracjonalne gospodarowanie środowiskiem i jego zasobami doprowadziły do jego zanieczyszczenia i degradacji. Utratę siedlisk naturalnych bardzo często zwierzęta kompensują sobie zapuszczając się do osiedli ludzkich i tym samym wchodząc w bezpośredni konflikt z człowiekiem. Tracą one wówczas nasz szacunek i stają się naszymi wrogami. Z problemem tym borykają się zwłaszcza duże ssaki drapieżne, które w miejscu swego występowania bardzo często są obiektem uprzedzeń lokalnych społeczności. Dodatkowo, nierzadko mają one negatywny obraz w kulturze, co sprawia, że ludzie są skłonni je krzywdzić. Edukacja oraz społeczna kampania mogą temu przeciwdziałać, a także zachęcić ludzi do poznania innego wizerunku tych zwierząt. Należy uświadomić społeczeństwu, jak ważną rolę pełnią one w środowisku naturalnym, jak również w kulturach wielu narodów. Wreszcie, trzeba mieć także na uwadze fakt, że ssaki drapieżne będące na ogół ostatnim ogniwem łańcucha pokarmowego, bardzo szybko odczuwają skutki zanieczyszczenia i innych problemów środowiska, nawet tych, które nie dotykają ich bezpośrednio, za to oddziałują na populacje zwierząt, którymi się żywią. Z tego powodu uważa się je za swoiste wyznaczniki stanu naszego środowiska naturalnego i dlatego też tak ważna jest ich ochrona.

Pamiętajmy, że Europa jest naszym domem i w związku z tym wszyscy jesteśmy odpowiedzialni za ochronę jej przyrody, a ssaki drapieżne, duże i małe, są jej integralną częścią! Ich przyszłość zależy także od Ciebie!